به گزارش خبرگزاری حوزه، اهمیت بخشیدن به امر ورزش در جامعه، دغدغه همیشگی مقام معظم رهبری بوده است. ایشان با تأکید بر اهمیت برنامه‌ریزی در جهت فعالیت های ورزشی طلاب جوان فرمودند: ورزش اطمینان و اعتماد به نفس در انسان ایجاد می‌کند و جوان را از حالت خمود و رکود خارج می‌سازد، بنابراین طلبه‌ها را باید وادار به ورزش کرد تا به این ترتیب آنان بتوانند از نشاط جوانی خود در محیط های ورزشی استفاده کنند.
من از سن ۱۲ سالگی با ورزش دومیدانی وارد دنیای ورزش شدم. سپس در ۱۶سالگی بسکتبال را دنبال کردم و در کنار آن به ورزش تکواندو نیز پرداختم، در ۱۸سالگی ازدواج کردم و همچنان تکواندو را با کسب کمربند مشکی، دان یک ادامه دادم تا سال ۱۳۸۴ که صاحب فرزند شدم و بعد از ۲سال دوری از ورزش، این بار با ورود به رشته آمادگی جسمانی دوباره وارد ورزش شدم و در مسابقات کشوری مقام های اول و دوم را کسب کردم. سال ۹۸ دوره مربی گری آمادگی جسمانی را گذراندم و هم اکنون به عنوان مربی آمادگی جسمانی در بسیج خدمت می کنم.
*مشوقان شما در این عرصه چه کسانی بودند و همسرتان چقدر در این راه کمک و همراه شما بودند؟
من با توصیه معلم ورزش کلاس دوم راهنمایی ام، وارد ورزش شدم و هم اکنون هم همسرم مشوق بنده و همراه بنده در ادامه ورزش کردن هستند، علاقه شخصی دلیل ورود من به دنیای ورزش بود و ان شاءالله در حوزه علمیه نیز بتوانم تیم آمادگی جسمانی تشکیل دهم و زمینه را برای برگزاری مسابقه، بین طلبه های عزیز فراهم کنم تا نقطه شروعی باشم بر اینکه در آینده این مسابقات در سطح کشوری برگزار شود.
*از نظر شما چقدر ورزش می تواند در تعالی روح یک طلبه موثر باشد و آیا در موفقیت تحصیلی یک طلبه نیز تاثیرگذار است؟
ورزش، تحصیل و تهذیب در کنار هم می‌تواند بسیار مفیدتر واقع شود در رسیدن به هدف که همان سربازی امام زمان(عج) است، کمک کننده باشد. ورزش کردن موجب سلامتی، شادابی و سرزندگی می‌شود و طلبه ای که روح خود را با دعا و اعمال عبادی و تحصیل در حوزه صیقل می‌دهد، جسم خود را نیز با ورزش تقویت کرده و با نیرویی مضاعف به سمت هدف حرکت خواهد کرد.
*آیا اینکه یک طلبه خواهر به صورت جدی ورزش را دنبال کند، جامعه امروزی ما پذیرای این امر هست و اساسا چقدر شما ورزش کردن را برای طلاب خواهر ضروری می دانید؟
کم کاری در زمینه ورزش در محیط حوزه و عدم شرکت طلبه ها در مسابقات ملی، موجب شده مردم فکر کنند که طلبه فقط به دنبال تهذیب است و گاهی می گویند که طلبه را چه به ورزش! چرا که طلبه فقط به دنبال آخرت است!
اما می‌توان خواهران طلبه را وارد عرصه ورزشی کرد، چنانچه بنده که خود یک طلبه هستم، در زمینه ورزش نیز فعالیت دارم، به نظرم چون سلامت جسم با سلامت روح و در نتیجه آن تعالی معنوی، رابطه مستقیم دارد، من به ورزش به عنوان یک درس نگاه می کردم و یک ساعت مجزا برای آن در نظر می گرفتم، تجهیزات و سالن ورزشی برای طلبه ها در نظر می گرفتم. حتی در صورت کمبود بودجه سالن را کرایه کرده و اردوی ورزشی تفریحی ترتیب می دادم تا زمینه برای تجربه انواع ورزش ها برای طلبه ها فراهم شود. سعی می کردم به هر ترتیبی ایجاد علاقه و انگیزه برای ورود به ورزش را برای خواهران طلبه فراهم کنم، برای این امر، مسابقات بین حوزوی را ترتیب می دادم و در نهایت مسابقات کشوری برگزار می کردم.
*آیا ورزش به درس شما لطمه وارد کرده؟ کدام برایتان مهمتر است ورزش یا درس؟
اگر برنامه ریزی درست اتفاق بیفتد، همه چیز در جای خود قرار می گیرد، هر دو را دوست دارم و سعی می کنم برای هر دو تلاش کنم.
*چه صحبتی یا درخواستی از مسئولان حوزوی دارید؟
از مسئولان می خواهم که به ورزش بانوان نگاه ویژه داشته باشند و از نظر فرهنگ سازی و کمک های مالی بیشتر حمایت کنند.
*حرف پایانی خود خطاب به طلاب جوان خواهر را بفرمایید.
حضرت زهرا(س) به عنوان الگوی زن مسلمان هستند که ما باید در تمامی عرصه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، شوهر و فرزندداری و ولایتمداری از ایشان تبعیت کنیم. لذا هر کسی از حضرت زهرا(س) الگو بگیرد، موفق خواهد بود. در مورد ورزش هم، اگر از همان ابتدا کودکان را استعدادیابی کنیم و طبق توانایی ها و استعدادهایش از آن ها حمایت کنیم تا در ورزش مورد علاقه شان به طور حرفه ای فعالیت کنند، قطعا در آینده نتایج خوبی خواهد داشت.
نظر شما